Aluminium als denkvertrager.
Voeding & gezondheid Voor U samengevat door: Thl.
Volgens de EFSA is de wekelijks maximale toegestane hoeveelheid 1 milligram
aluminium per kilogram lichaamsgewicht.
De hoeveelheid aluminium die Europeanen binnenkrijgen varieert sterk.
Het onderzoek toont aan dat volwassenen tussen de 0,2 en 1,5 milligram
per kilo per week.
Bij kinderen is die 0,7 tot 2,3 milligram.
Aluminium in de keuken
Het grootste gedeelte van aluminium krijgt u binnen via voeding. Potten,
pannen en aluminiumfolie kunnen een beetje aluminium afgeven.
Bij gebruik van schuursponsjes voor de reiniging ziet men het water
zelfs grijs kleuren. Ook het sponsje blijft aluminiumdeeltjes bevatte.
Zure voedingsbestanddelen etsen tijdens het koken de panne wand wat
men dus in de bereidde voeding terug vind verder.
Aluminium lost snel op in water waaraan Soda is toegevoegd...
In sommige voedingsmiddelen is aluminium toegevoegd. Het meeste
aluminium komt binnen via graanproducten, groente (bv. champignons en
spinazie) en drank (bv. thee)door bewerking in uit aluminium bestaande
industriële machines. Baby's kunnen aluminium binnen krijgen via flesvoeding.
Te veel aluminium kan de vruchtbaarheid en zenuwen aantasten. Er is
ook mogelijk verband tussen aluminium en de ziekte van Alzheimer. Er
is geen wetenschappelijk bewijs de EFSA benadrukt dat. "Het EFSA-onderzoek
kan geen onderscheid maken tussen de verschillende bronnen", volgens
een woordvoerster van EU-commissaris Andrulla Vassiliou (Gezondheid).
"De Commissie gaat samen met de EU-landen welke stoffen de belangrijkste
bron van aluminium in de voeding zijn."
Commentaar NDN: Het gebruik van het metaal aluminium en zijn verbindingen
is veelvuldig. Vanwege zijn lage gewicht en zijn uitstekende geleidende
eigenschappen (elektrisch en thermisch) is aluminium het op een na meest
gebruikte metaal in de voedingsindustrie. Het wordt vaak gebruikt in
de automobiel- en vliegtuigindustrie, in de bouw, in verpakkingsindustrie
(vooral voor levensmiddelen en drank), in apparaten, machines en elektrische
leidingen. Ook in de papier- en textielindustrie wordt aluminium verwerkt.
Omdat aluminium ionen kan uitwisselen worden aluminium houdende silicaten
in wasmiddelen als waterontharder ingezet. In de geneeskunde worden
aluminiumverbindingen in diverse medicatie ingezet. In deodoranten zorgen
aluminiumchloorhydraten voor een vernauwing van de poriën om zweetlucht
tegen te gaan. In de tandtechniek wordt aluminium gebruikt, bijv. In
keramische vullingen, of als bestanddeel van legeringen van niet edele
metalen als verharder. Vaak wordt aluminium aan titaniumverbindingen
toegevoegd.
Aluminium in levensmiddelen Aluminiumverbindingen worden in poedervormige
substanties zoals bakpoeder, pekelzout en poedermelk voor koffie als
antiklontermiddel ingezet, daardoor bevatten voedingsmiddelen als bijv.
Smeerkaas, groenten in het zuur (augurken, pickles) en gebak/koekjes
vaak hoge aluminiumconcentraties. Ook aluminium houdende verpakkingen
(blikjes of folie) geven het aan de hierin bewaarde voedingsmiddelen
af, vooral als deze zurig zijn. Metabolisme Aluminium wordt via de longen
en het maag-darmkanaal opgenomen en dan in het bloed voornamelijk aan
transferrine gebonden. Die uitscheiding vindt bijna uitsluitend via
de nieren plaats.
Effecten van aluminium In het maag-darmkanaal remt aluminium de
resorptie van calcium, ijzer, fosfaat, fluoride en cholesterol.
Aluminium belemmert de mineralisatie van het bot door reactie met parate
hormoon- en vitamine- D stofwisseling. Ook kan het calcium uit calciumfosfaat
verdringen. Aluminium remt de binding van ijzer aan transferrine.
Aluminium verlaagt de bewegelijkheid van maag en darmen doordat de door
acetylcholine geïnduceerde spiercontracties geremd worden. Het gevolg
is vaak obstipatie. Haar-mineraal analyse Het aluminiumgehalte in het
lichaam is o.a. op te sporen via haar-mineraalanalyses (HMA). Haar is
een epitheliale vezel die aangemaakt wordt vanuit de haarwortel. In
de groeifase produceert de haarwortel ca. 0,25 tot 0,4 mm haar per dag
en hoort daarmee tot het weefsel met de hoogste stofwisselingsactiviteit
van het hele lichaam. De matrixcellen worden via de door een bloedvatensysteem
verzorgde haarpapil met alle noodzakelijke voedingsstoffen verzorgd.
Ook met de lymfe en de vloeistoffen in de weefsels vindt een stofuitwisseling
plaats. Haren: afspiegeling van uw gezondheid Zo raken alle essentiële
elementen maar ook zware metalen in de haarcellen. De uiteindelijke
concentratie van deze stoffen in de haarcellen reflecteert direct de
verzorging dan wel belasting van het weefsel rondom de haarwortel. Haar
"geheugen" van de stofwisseling. Haar bestaat voor een groot gedeelte
uit keratine, een proteïne, rijk aan het zwavelhoudende aminozuur cysteïne.
Dit bezit een hoge affiniteit met positief geladen metaalionen wat zorgt
voor een sterke binding en ophoping van de mineraalstoffen in het haar.
Deze ophoping is klaarblijkelijk voor sporenelementen en zware metalen
bijzonder uitgesproken.
Hun concentraties in het haar kunnen met een factor twee boven de concentraties
in bloed of urine liggen. Haar is daarmee een soort “geheugen” van de
stofwisseling. De haar-mineraalanalyse levert hiermee een zeer compleet
overzicht over de mineraal- en sporenelementhuishouding over een langer
tijdsbestek tot ca. drie maanden. De haar-mineraalanalyse is een zeer
geschikte methode om metaalbelastingen en de gevolgen hiervan bloot
te leggen.
De oorzaken van deze belastingen kunnen veelvuldig zijn:
*Werk /beroep gerelateerde belasting bronnen ·
*milieubelasting in de nabije omgeving ·
*tandvullingen, metaalinsluitingen na ongelukken, kunstgewrichten ·
*verontreinigde voedingsmiddelen, drinkwater ·
*vrije tijd activiteiten
Metaal belasting ziekten staan vaak in samenhang met bepaalde ziektebeelden:
hyperactiviteit, concentratie- stoornissen, verhoogde vatbaarheid voor
infectie en neurologische aandoening.
A specifieke symptomen zoals moeheid, niet op gang kunnen komen, onrust,
misselijkheid, hoofdpijn,
problemen met de spijsvertering en pijn in de botten kunnen veroorzaakt
worden door zware metalen.
Bij dit soort klachten is daarom een uitsluiting van zware metalen belasting
aan te bevelen.
Nog beter is; een complete buitensluiting van die stoffen voor men klachten
heeft.
Ook voor de verzorging van het lichaam met essentiële mineraalstoffen
en sporenelementen geeft de haar-mineraalanalyse uitsluitsel. Deze analyse
bepaalt de intracellulaire elementconcentraties. Men meet dus alleen
die elementen, die daadwerkelijk in de cellen terecht zijn gekomen.
De haar-mineraalanalyse is daarom bijzonder geschikt als: - preventief
onderzoek - controle van de voeding - bewaking van de elementhuishouding
in tijden van hogere behoefte (zwangerschap, periode van borstvoeding,
groei) - ter controle van de mineraalstof- en sporenelementconcentraties
bij verhoogde behoefte (stofwisselingsstoornissen) - ter controle van
een verhoogde uitscheiding van die elementen, als gevolg van behandeling
van aandoeningen in het maag-darmkanaal en de nieren.
Zo natuurlijk mogelijk en matig eten en drinken, het zelf eten samenstellen
uit niet voorbewerkte producten uit het natuurlijke biologische land
en tuinbouw voedsel is en blijft de beste preventie en waarborg voor
een gezond leven. Met vriendelijke groet Thl.
Literatuur Chat; S.A. Katz: Hair Analysis. Applications in the
biomedical and environmental sciences, VCH Verlagsgesellschaft Mineraalstoffen
en sporenelementen; Ralf Abels. Michael Grenzebach: Medizinische Haaranalyse,
Diagnose von Mineralienmangel, Verlag Ehrenwirth Harald Kijewski: Die
forensische Bedeutung der Mineralstoffgehalte in menschlichen Kopfhaaren,
Verlag Schmidt-Römhild, Lübeck Jürgen K. Juchheim: Haaranalyse, Mineralstoffe
und Ernährung, ein Leitfaden für die ärztl. Praxis, Haug Verlag C. Kraus;
M. Chutch: Haaranalyse in der Medizin und Umwelt, Gustav Fischer Verlag,
Stuttgar