Wat is identiteit (entiteit)

Wetenswaardige columns

**zienswijze de Thl. (Metafysica zelfstudie)Wat is een "Identiteit"

De identiteit groeit tijdens het leven. In het prille beging na de geboorte bestaat het uit niet meer dan warmte en voedsel zoeken en vinden, alleen het gevoel in de kleine mens werkt. Al snel identificeert het jonge brein van buiten komende herkenbare geluiden die van buiten komen, zo ontstaat al snel een "ik gevoel" het ego, is ontwaakt en groeit snel. Pas bij het einde van het leven houdt dat op.
Tijdens dat leven zijn er tientallen entiteiten bijgekomen van familie vrienden en bekenden die allen een plaats in het geheugen krijgen als zij een belang in dat leven in zijn gaan nemen.
Daarboven ontstaan er ook fictieve entiteiten ontstaan door het spel van werkelijkheid en fantasie. . Het geen of die geen waar je van houdt Let op,"(vast)houden van)", daar houd je fanatieker de gedrags-informatie van vast, dat voor een deel tot "eigendom" van het eigen ego wordt. Het is mogelijk dat deze zo sterk zijn geworden dat deze de werkelijke identiteit tijdelijk kunnen verdringen of zelfs overnemen. De betreffende persoon heeft daar dan zelf dikwijls geen weet van. Hier ligt ook het probleem van niet los kunnen laten van personen die van mening veranderd zijn. Maar daar hadden we het niet over.
De identiteit is eerder een gewaarwording in ons, geconcludeerd door het breingebied dat de manipulaties in de buitenwereld vertaalt naar ons gevoel en andersom. Door zich dit bewust te zijn lijkt het een identiteit voor het betreffende lichaam.
Als we ervan uitgaan dat de stof statisch intelligent is en uit zijn mogelijkheden diverse bewuste wezens heeft doen ontstaan ("groeien") die deze schepping waar kunnen nemen en beleven en er in kunnen manipuleren, is het duidelijk dat een levend wezen een deelaspect is van de materie en dus van de statische intelligentie daarin.
In principe is alles in het brein aanwezig, alleen dat wat voor ons leven nodig is, voor iedereen persoonlijk, komt tot ontwikkeling naar gelang de omgeving en cultuur waarin men is geboren en leeft. De kracht van de wil, bepaalt het bereiken van een geëigend doel vaak in aanleg genetisch meegegeven. In principe is de identiteit tevens een fictief geleend deelaspect van de kracht achter de materie.(kosmische-energie) Het einde van de mens (identiteit) is niet het einde van wat leven heet. Wel van zijn persoonlijk leven.
Terug gekeerd tot de stof zijn er weer alle creatieve mogelijkheden. Even zo als een gesloopte radio die weer exact het zelfde wordt herbouwd de zelfde technische eigenschappen zal vertonen, zo zal een mens weer kunnen verschijnen met zelfde eigenschapen. Alleen steeds op een aangepast niveau naargelang de toestand op dat moment op aarde.
De genen die we doorgeven aan onze kinderen, zullen vroeg of laat mogelijk weer een identiteit doen ontstaan met een zelfde gevoel en handelen, genetisch wijzer geworden door vorige levens. Het niet identiek zijn aan je identiteit, is een achterloop verschijnsel.
Een mens wordt geboren met zekere gave genetisch geërfd, hier onder vallen buiten intellectuelen capaciteiten ook eventueel erfelijke afwijkingen van wat een volmaakt lichaam zou moeten zijn. Je geërfde talenten zijn rudimentair aanwezig bij de geboorte in de loop van het leven willen deze zich uitdrukken in de buitenwereld, doch daar deze veranderd is in de tijdspanne van het verdwijnen van de twee identiteiten(vader-moeder) waarvan je de eigenschappen kreeg en misschien wel van hun verre voorouders.... Kunnen deze slecht bruikbaar worden gemaakt in de "nieuwe" tijd.
Het is in die nieuwe tijd dat je een opvoeding geniet naargelang je omgeving en stand, deze gaan je fictieve identiteit opbouwen op de rudimentaire geërfde talenten die nu eenmaal aanwezig zijn en zich daarin willen uitdrukken en dat dan ook onbewust ongewild trachten doen. Het intellectuele geërfde zou je het "Zonne ik" (je natuurlijke talenten) kunnen noemen, dat andere het “valse ego”, geprogrammeerd door opvoeding en maatschappij dat niet durft te laten zien hoe zijn werkelijke ik (zonne-ik) is, bang om alleen te komen staan wanneer het zijn eigen weg zou volgen... en hier zien we het probleem van een innerlijk conflict, dat tot ernstige stres kan leiden, tevens bron van allerlei mogelijke ziekten..
Het niet identiek kunnen zijn aan zijn eigenlijke Zonne ego. Noodgedwongen en of onbewust meegesleurd worden door de "kudde" van zijn tijd. Door zichzelf te ondervragen kan men zich bewust worden van zijn probleem en tot een synchronisatie met beide zijde komen. Het geen een zelfgenoegzame identiteit kan scheppen met bijzondere mogelijkheden en voldoening in ”zijn leven"
Thl70120135auteursrechten voorbehouden volgens de wet
Home