5 De mogelijk menselijke oorsprong
** Een visie van Thl.
Verrast keek ik naar het indrukwekkende beeld met al zijn details. Aan de linkerkant van het scherm stonden nummers een tot honderd in sierlijke cijfers. Mijn hand ging naar de aarde en haar satelliet om die aan te raken, die vlak voor me was onder handbereik. Ik wreef over het scherm en de aarde werd een heel stuk groter, ik herhaalde het en weldra vulde hij het hele scherm. Tot mijn verbazing zag ik dat er slechts één groot continent was, dat aan de achterzijde uit het zicht verdween, omgeven door water. Aan de bovenzijde was ook heuvelachtig land met een werkende vulkaan erop, de lava stroomde goed zichtbaar als een rivier uit zijn kraters Een eiland met een flinke strook zee gescheiden van het gebied dat in het midden lag. Zag ik hier een gekantelde aarde? De Noordpool is immers een afsmeltende ijszee op de bovenkant van de aarde dit moment! Ik kreeg een idee. Ik zou dat eerste nummer boven aan het scherm aan gaan raken. Toen ik dat probeerde, ging mijn zetel vanzelf omhoog en gemakkelijk kon ik mijn vinger op de 1 aan de linker bovenkant van het scherm aanraken. Er opende zich een venster in een kleur in harmonie met de achtergrond, en met open mond van interesse las ik de volgende tekst. Het Ongekende. Heel, heel lang geleden, voor de tijd, toen de dingen nog geen volgorde kenden in het niets, middelpunt van de eerste oorzaak, vormloos, grenzeloos, eeuwig ongeboren noch sterfelijk, alles dat zal zijn, dat is, en dat ooit was. Datgene waarin de kiem van het licht besloten lag ontwaakte uit een diepe droomloze slaap. De eerste volle eendimensionale ademstocht wekte daarmee de zeven scheppers van zijn éne essentie, zeven in manifestatie, in de uitgeblazen oerzee, in een daarvoor niet bestaande lengte en breedte. Er was geen ruimte, want er was niets dat kon overzien. Er was geen tijd, want er was niets dat gebeurtenissen in volgorde waarnam. Er was alleen de schepper zeven-in-een: één essentie zeven in manifestatie. Voortkomend uit Het Ongekende. Drie scheppers bleven in het midden der oerzee vergaderd, vier gingen door de ademstocht elk naar een van de vier windstreken. Zij verbleven daar onder de invloed der ene essentie, evenzo als de overige drie in het midden. Elk van de scheppers probeerde zich te vestigen en een wereld te scheppen, op soortgelijke wijze. Maar van uit hun eigen geaardheid der kleur de gescheiden kracht. Doch het lukte zelfs de drie in het middelpunt samengaande niet te scheppen. Zo dreven ze als vonken van de duisternis in een gelijkmatige chaos te midden van de oerzee. Toen de vier zich in het middelpunt bij de drie samengeklitte vergaderden, verbaasde schepper zeven-in-een zich erover dat ze onafhankelijk geprobeerd hadden een wereld te scheppen, maar niet geslaagd waren. Zeven-in-een nu, schiepen samen met elkaar en met gelijke kracht, doch elk naar eigen geaardheid en zie, een hel wit licht beroerde de chaos der oerzee en maakte deze tot vurige stof die zich afscheiden van de donkere stof. Er was enkel stilte, want er was niets dat een geluidsgolf kon dragen of waarnemen. De scheppers nu ordende de vurige stof en balde ze samen tot kogels van vuur. De warme kogels maakte ze koel en de koelere vochtig. De koele- en de vochtige- zetten ze in beweging om de vurige hete kogels. En zo werd de stoffelijke driedimensionale wereld gemanifesteerd. Er was geen hemel, want er was niets dat waar kon nemen. Er was geen tijd, want er was niets dat gebeurtenissen in volgorde waarnam. Zo werkten de scheppers zeven-in-een door van de ene tot de andere schemering: Ze scheiden de wateren die onder waren van de wateren die boven waren en maakte zo de hemel, ·waardoor de lichten boven de lucht zichtbaar werden en zo door beweging dag en nacht veroorzaakten. Door inwerking van zijn krachten liet schepper zeven-in-een de zwarte aarde der rotsen verschijnen, en verpulveren tot vruchtbare aarde, door de verheffing der bergen werd het water op enkele plaatsen verzameld waardoor de zeeën ontstonden. Dan bracht schepper zeven-in-een, door zijn ongekende mogelijkheden het groenleven en leven tot de wateren, waarvan het groenleven zich eveneens op de zandvlakte vestigde en vruchtdragende planten en bomen voortbracht aanpassend aan zijn omgeving en zaaddragend naar de ontstane soort en geaardheid. Het leven werd tot vissen en waterdieren, zodat de wateren wemelden van allerlei soorten welke zich voortplanten naar hun soort en de omstandigheden, zich daarna afscheidend van het water om aan land te gaan hun evolutie volgend, volgens de meegekregen mogelijkheden en zich elk vermeerderend naar zijn eigen soort en zijn omstandigheden. Aldus werkte schepper zeven-in-een, van de ene ochtend tot de andere, uit de krachten en mogelijkheden van het Ongekende. Zo openbaarde schepper zeven-in-een de vierde dimensie, welke de derde doordringt en onzichtbaar werkzaam is, als "leven" in de stof. Toen ruste schepper zeven-in-een: Eén Essentie Zeven In Manifestatie en daalde af naar de schitterende planeet aarde om er de mensen te worden. EEZIM overzag alles wat geschapen was en zag dat het goed was. Als kroon op de schepping door zijn afdaling als mens, plaatste EEZIM de levensboom op aarde, waarvan de wortelen van uit de stof de "zijnsvorm" en de vormgeving, of te wel «bezieling», (leven bevattende vormen opbouwden), als stam, takken en bladeren in de stoffelijke wereld, waarvan de kroon tot geest als "belevingsvorm" werd van de stoffelijke wereld, welke reikte tot aan het ongekende: EEZIM en zo werd de vijfde dimensie geschapen. De dimensie waarin alle werelden zich op een zelfde moment manifesteren, zonder dat deze stoffelijk op dezelfde manier kunnen worden waargenomen binnen een persoonlijkheid. Dat men ego noemt. Alle interne geestelijke waarnemingen echter, zouden in de stof gematerialiseerd kunnen worden, als deze mogelijkheid binnen de mogelijkheden van die stof gelegen is. Een harmonische wereld zal zich echter altijd alleen vanuit de eenheid in verdeeldheid manifesteren. Toen de zon door het wolkendek heen brak tijdens de talrijke regenval perioden en de schitterende groene en aarde deed opbloeien. En vanuit een niet te benaderen punt een teken aan de hemel oplichtte diens kromming volgend als een zevenkleurige boog, ontspringend uit het kleurloze van de hemel, was dat als universeel symbool van EEZIM, dat blijft bestaan zolang er mensen zijn op aarde, als bevestiging van zijn afdaling als mens op aarde. Naar zijn beeld en gelijkenis: Een Essentie Zeven In Manifestatie. EEZIM. Een Essentie Miljoenen In Manifestatie.EEMIN de immanent geworden schepper in de mens. Door de vele duizenden jaren heen vertellen wijze ouders, als overlevering het scheppingsverhaal aan hun kinderen, allen ongeveer het zelfde, maar elk naar zijn eigen geaardheid en vervormt door de tand der tijden. Samen nog intact voor het metafysisch oog. Thl050206777 auteursrechten voorbehouden volgens de wet. |