Inleiding: Een visie van Thl 12-11-2006
In mijn poëzie-log en metafysica benaderingen heb ik het steeds over
de Kosmische Creatieve krachten, of de Statische Intelligentie in
de Materie. Je kunt het ook de kosmische "God" noemen. Deze benamingen
zijn slechts klank reeksen uit onze "taal" voor een aanduiding van
een bovenzinnelijk object, dat verstandelijk moeilijk zuiver te benaderen
is.
Deze keer echter wil ik een studie doen over de mogelijke afkomst
en verschijning van de moderne mens op deze aarde. Ik refereer me
aan oude geschriften en hypothese gedeeltelijk in mythe bewaard gebleven
waarvan sommigen na eeuwen pas zijn terug gevonden, of verhalen, ontcijferd
en vertaald van oeroude kleitabletten gevonden door archeologen. Ook
maak ik gebruik van moderne astronomische kennis, zaken uit oude astrologie(waaruit
onze astronomie is voortgekomen en waar van we de eeuwen oude Namen
der sterrenstelsels en hun indelingen aan ontlenen).
Op geheel eigen wijze ga ik hier een mogelijke gebeurtenis opschrijven.
1 mogelijk menselijke oorsprong
Tussen de planeten mars en Jupiter bevind zich op de dag van vandaag
een gordel van ruimte puin. We noemen dat de asteroïdengordel, het
zijn grote brokstukken materie die nog niet echt nader onderzocht
zijn. In de gangbare astronomie zegt men dat het brokstukken materie
betreft die om een onbekende reden zich niet samen gepakt hebben om
een planeet te vormen zoals Mercurius, Venus, aarde of Mars. Hier
wil ik bij opmerken dat een dergelijke prognose nonses is. Vaste planeten
worden naar mijns inzien gevormd als gevolg van een uitbarsting van
sterren in begin stadium. De groter gasreuzen kunnen zich bij het
samentrekken van de oerstof wel tot reuzen planeten gevormd hebben,
hun massa was echter te klein om tot een "zon" te ontbranden.Als
brokstukken in de ruimte zich vanzelf tot een planeet zouden kunnen
vormen zou de aarde er nu een kleine maan als satelliet bij hebben
door het afval dat rond de aarde draait door onze ruimte" verovering".
Ook zou het onodig zijn de diverse modules samen te monteren. De gelanseerde
modules zouden dan immers vanzelf samenkleven!
Onze ruimtevaart techniek is op dit moment nog in een
zeer primitief stadium, ik zou het willen vergelijken met het begin
van onze experimentele radio uitzendingen en hun bijhorende primitieve
apparaten. Het tijdperk van een "kristal ontvanger" is juist achter
de rug: de eerste radiolampen zien het daglicht, primitieve grote
glazenbollen die op de toen ook nog primitieve eerste Philips gloeilampen
leken. We waren er ontzettend trots op en met de eerste vonkzenders
werd een flinke afstand overbrugd, honderden kilometers, echter alleen
morse code was mogelijk, die bestond uit lange en korte impulsen.
Zo kon je een alfabet samenstellen en met elkaar communiceren op de
lange afstand, zonder draad er tussen. We hebben het nu over de jaren
begin 1890-1900. De eerste luidspreker kwam in 1930.Het duurde wel
tot 1980 tot er volwaardige spullen waren.
In de ruimtevaart hebben we nu de eerste shuttles, hun computers en
stuursystemen zijn nog uitgerust met een 80-286 chip systeem. Er zullen
nog een kleine 50 jaar verstrijken veronderstel ik, voordat we een
volwaardig ruimteschip zullen bezitten en dan moet er serieus en vlug
mee begonnen worden. De mogelijkheid is er en het geeft veel werkgelegenheid,
verspilling is dat niet, het meeste geld dat besteed wordt gaat niet
de ruimte in, maar blijft op aarde in de vorm van loonderving.
Op dit moment kiest men echter voor geavanceerde solitair- en massavernietigingswapens
maken om super predateur te kunnen spelen onder soortgenoten. Ook
gaat men voor "wereld economie" gebaseerd op consumptie en geldhonger
van de mens en het bevorderen van toerisme. Hiervoor bouwt men steeds
grotere en meer vervuilende vliegtuigen dan er al waren die samen
met de primitieve Otto verbrandingsmotor flink mee helpen het "broeikas
effect" op te bouwen, en zorgen voor een ernstig vervuilde lucht bij
koud weer, tot enkele meters boven de grond, en op grote hoogte wordt
een deken van fijnstof en afgassen uitgestoten door vliegtuigen. Het
zelfde geld voor een land en tuinbouw die tot een voedsel industrie
verworden is of liever gezegd een handelsobject. , die in-plaats van
kwaliteitsvoeding, producten laat voortbrengen die in enkele generaties
tijd het menselijke en dierlijke ras ernstige schade toebrengen. Door
toepassing van synthetische hormonale stoffen die ons lichaamssysteem
niet kan onderscheiden van de natuurlijke normaal werkzaam in het
lichaam zijnde hormonen. En daardoor geslachtelijke misvorming veroorzaken
en ziek maken. Pesticiden worden gebruikt op wereldschaal waardoor
tevens de zeeën, oceanen en zoetwaterbronnen verpest worden. Dit soort
voedsel en de gevolgen van deze werkmethodes is er mede de oorzaak
van dat de mens en zijn levenskwaliteit ernstig degenereert. Mede
hier door lopen de zieken en bejaarden-zorgkosten tot onbetaalbare
hoogte op. Terwijl door deze toegepaste zorg weer nieuwe kwalen en
ziekten ontstaan.(bijwerkingen van synthetische medicamenten).(immuun
worden van gevaarlijke bacteriën door over gebruik van antibiotica).
De overbevolking van de mens, en het leeg vissen van de schijnbare
onuitputbare visvijver die men oceaan noemt door de technische mogelijkheden
op visserij gebied. Niemand heeft interesse om vis kweek gebieden
te creëren om de zaak in evenwicht te houden.
De mens schijnt in principe nog die "wilden" te zijn die houdt van:
vissen, jagen en vrouwen. Hij kleedt zich alleen niet meer in een
berenvel, maar trekt een vierwielig aangedreven auto of een "luchtreus"
aan. Voor de rest zorgt die "God' die zij zelf geschapen hebben en
ieder volk geeft hem een andere naam en vind dat die van hen de enige
"ware" is en roeien elkaar er voor uit om gelijk te hebben. Is dat
echter wel zo? Tussen de planeet Mars en Jupiter in geklemd baande
eens een evenzo blauwe planeet zich een weg rond de zon. Welke in
die tijd nog een stuk jonger en heter was. Het klimaat was er ongeveer
zoals nu op aarde. Deze planeet die een massa had die 1,3 maal die
van de aarde en tweemaal haar diameter had, liep in vijf aardse jaren
een maal om de zon. De planeet was dicht begroeid met groene hoog
opschietende vegetatie, ze bezat grote oceanen, grote meren en wild
stromende rivieren. Een waar paradijs vol leven met ontelbare diersoorten
in de wateren, op het land en in de lucht. Vanuit geringe afstand
bekeken vanuit de ruimte kon men met de juiste technische hulpmiddelen
vele ronde steden ontdekken, ze lagen ongeveer tweemaal de diameter
van hun grootte uit elkaar in groepen van elf. De cirkelvormige steden
waren enkele kilometers in doorsnede, terwijl de lijnen die de cirkel
vormden een tiende van die diameter hadden zodat ze van uit d ruimte
gezien op inslagkraters of grote vulkanen leken. Op de lijnen was
duidelijk begroeiing waar te nemen, overal waren er gelijkmatig verdeeld
in driehoekvorm open vlekjes op de cirkellijnen. In het midden van
de cirkelvormige stad was een vreemdsoortig gebouw zichtbaar dat zeker
niet heel klein was, het was rond van vorm, torende omhoog en bezat
drie ronde uitstulpingen opgaande aan de kant, er leken koepels op
te staan Het leek op een overgrote driearmige kandelaar. Langs het
gebouw rijzen bomen omhoog.
Het gehele gebied binnen de cirkel was door kronkelt van lijnen, waarschijnlijk
smalle wegen, op verschillende plaatsen waren waterbekkens te zien
die eveneens ronde of ovale vormen hadden. Paden of wegen liepen er
langsheen. Overal waren groene en gekleurde vlekken vegetatie en bomen
en ander opschietend groen te zien. Het gaf de indruk van een groot
park. Aan de buitenkant van de ring liep een omega-achtig spoor dat
verdween in het groen om bij een volgende ronde stad weer tevoorschijn
te komen waar het weer een omegavorm maakte. De elf steden waren zo
door een spoor met elkaar verbonden en het leek erop dat het een gesloten
ring was met elf omega figuren erin. Op de sporen waren op gelijke
afstanden bewegende bolvormige vlakken te zien die telkens op een
zelfde tijd even stil stonden, er kwamen kleine en grotere objecten
uit, die in de rand van de stad verdwenen, terwijl er ook weer terugkeerden
en zich in de ronding begaven, om daarna allen in de zelfde richting
te bewegen. Vanaf een omega ring vorm vertrokken twee sporen elk naar
een andere groep van elf cirkelvormige steden. Ook daar verplaatste
zich ovale vlekken die zich af en toe uit de stad omegavorm afscheidde,
maar op aanzienlijk grotere afstand en in tegengestelde richting het
ene ten opzichte van het andere spoor terwijl deze laatste zich tussen
voegde in de stad omegavorm. In de parken waren weinig bewegend objecten
waar te nemen, op enkel zich verplaatsen de puntjes na, alleen of
in willekeurige groepjes. Ik keek omlaag door de transparante vloer
en zag ook aan elke kant onder de vloer in een vierkant verdeeld vier
doorzichtige schijven draaien die glinsterden en waarvan de rand leek
stil te staan, als ik wat opzij keek kon ik een hele schijf zien,
en dan had ik de indruk dat het binnenste deel de tegengestelde kant
in draaide. Er was enkel een zacht geruis te horen. Plotseling zag
ik de schijven gelijktijdig wijken en ter gelijker tijd werd ik tegen
de rug van mijn zetel gedrukt, het landschap schoot snel onder mij
door. Even bruusk stopte de beweging, toen ik door de vloer keek zag
ik dat we snel naar beneden vielen. Ik kwam bijna uit mijn zetel,
en voelde me heel licht en vreemd.
Ik zag hoe de ring van de stad zich verwijdde en een soort woningen
liet zien met grote kleurrijke tuinen die allen naast, voor en boven
elkaar zaten en toch duidelijk van elkaar afgescheiden waren. We gingen
recht op het gebouw met een in driehoek staande rondingen af, op twee
ervan stonden reuzen koepels met als het ware vier handgrepen elk,
die glinsterden in het zonlicht de derde toren leek een schoorsteen,
met vier kleine ronde uitstulpingen die eveneens op zwarte gaten leken.
Op die schoorsteen daalde het toestel af. Ik had juist tijd om de
schijven te zien wijken en de naast liggende twee reusachtige grote
glimmende bollen te zien. Naast de twee giganten zag ik naast elk
van hen twee schijven die draaiden terwijl de rand daarvan de andere
kant leek op te draaien.
Het drong langzaam tot me door dat dit wel eens echte ruimte schepen
konden kunnen zijn.
12110677Thl auteursrechten voorbehouden
volgens de wet